"ไดฟูกุ" ไม่ใช่แค่ขนมหวานแสนอร่อยยอดฮิตของชาวญี่ปุ่น แต่ยังเป็นขนมมีความหมายที่ดี และ มีความเรื่องราวที่สนใจมากมายจนหลายคนที่ชื่นชอบขนมหวานถึงกับตามหาร้านไดฟูกุที่อร่อยทั่วทั้งประเทศญี่ปุ่นเพื่อไปชิมรสชาติ original แบบแท้ๆ จนมาถึงประเทศไทยเองก็มีร้านค้ามากมาย ที่นำเข้ามา หรือ สร้างสรรค์ คิดค้นสูตรไดฟูกุออกมา ให้ได้ความอร่อยเหมือนทานของญี่ปุ่นแท้ๆ วันนี้เราขอมาบอกเล่า "เรื่องราวของไดฟูกุ" ให้คุณได้รู้ก่อนที่จะไปเต็มอิ่มกับความอร่อยของขนมชนิดนี้กัน

ต้นกำเนิดของขนมไดฟูกุมาจากขนมชนิดหนึ่งเรียกว่า "อุซึระโมจิ" (鶉餅:うずらもち) หรือ "โมจินกกระทา" เพราะมีชิ้นใหญ่ ยาว และรูปร่างเหมือนนก

ในสมัยเอโดะ ปี 1771 (หลังกรุงศรีอยุธยาแตกครั้งที่สองได้ 4 ปี) ที่เมืองโคะกาว่า (เขตบุนเคียวของกรุงโตเกียวในยุคปัจจุบัน) ขนมโมจินกกระทา ได้ถูกปั้นให้มีขนาดเล็กลง และเพราะว่าไส้ทำจากถั่วแดงกวนผสมน้ำตาล ทำให้อยู่ท้องได้นาน จึงถูกเรียกว่า "ฮะระฟุโตะโมจิ" (腹太餅) แปลว่า โมจิที่ทำให้ท้องป่อง (腹:ท้อง, 太:ป่อง ขยาย, 餅:โมจิ) และ "ไดฟูกุโมจิ" (大腹餅) แปลว่า โมจิที่ทำให้ท้องโต (大:โต, 腹:ท้อง, 餅:โมจิ)

จนกาลเวลาผ่านไป...เพื่อความเป็นศิริมงคล คนญี่ปุ่นก็ได้ปรับเปลี่ยนตัวอักษรคันจิ ของคำว่า ไดฟูกุ โดยเปลี่ยนตัว ฟูกุ (腹) ที่แปลว่า "ท้อง" ให้เป็นตัว ฟูกุ (福) ที่แปลว่า "โชคดี"

และแล้ว...ตัวอักษรคันจิของคำว่า ไดฟูกุโมจิ ก็เปลี่ยนจาก 大腹餅 เป็น 大福餅 ทำให้ขนมไดฟูกุในปัจจุบัน มีความหมายว่า "โมจิที่ทำให้โชคดีมาก" นั่นเอง